Info

Patrick Keulemans (° 1958) Toen Patrick Keulemans zich in 2009 als beeldend kunstenaar profileerde had hij er al een hele carrière als grafisch vormgever op zitten. Gepokt en gemazeld in communicatiewereld, weet hij de argeloze blik van de toeschouwer op een intelligente manier te vangen en hem te verleiden met de mooie, verfijnde ‘look’ van de objecten die hij maakt. Wat meteen in het oog springt is de gevoeligheid voor materialen en de grote – hoewel nooit overdadige – zorg voor afwerking van de kunstenaar. De speelsheid en fijne humor ontlokken je vaak meteen een glimlach. Toch ontwaar je als goede kijker steeds diepere bete-kennislagen. Onder een uiterst geordende en afgewerkte buitenlaag beland je in een steeds chaotischer netwerk van vragen en existentiële twijfels. Over de frustraties van taal, over macht en onmacht, over vergankelijkheid, over menselijke zwakheid, over de noodzaak en het onvermogen van communicatie en van leven-in-relatie. Maar net als in het leven zelf verzachten de poëzie en de schoonheid van het werk de harde werkelijkheid en maken ze haar leefbaar. Enkele jaren geleden stelde een neuroloog een vorm van dyslexie vast bij Patrick Keulemans. De diagnose verklaarde niet alleen zijn moeizame strijd met (vooral) geschreven taal, ze maakte ook de weg vrij voor een stroom aan ideeën, een netwerk van associaties tussen woord en beeld, die in korte tijd leidden tot een geheel eigen, boeiend en divers beeldend universum. De alternatieve logica van de dyslecticus, de ongewone manier waarop zich in zijn hersenen associaties vormen, wist hij om te buigen tot een krachtig artistiek medium.