Info

Des Espaces Autres Philip Henderickx & Samantha Sweeting Deze tentoonstelling van Philip Henderickx & Samantha Sweeting is genoemd naar een lezing van de Michel Foucault, Des espaces autres. Hierin beschrijft de Franse filosoof de ‘héterotopie’ als een plaats waar de verschillende sferen uit de cultuur én gerepresenteerd én in vraag gesteld worden. In tegenstelling tot utopieën bestaan heterotopieën - zoals heilige en verboden plaatsen - ook in de werkelijkheid. De heterotopie is een andere plaats, een overgangssituatie of met de woorden van Foucault ‘un lieu de nulle part’. Als voorbeelden noemt hij het psychiatrisch hospitaal, het hotel waar de bruid op huwelijksreis ontmaagd wordt en het kerkhof maar ook de kermis, het museum en het vakantiedorp. Wie de hele wereld rondreisde en bekeek, heeft niet noodzakelijk veel gezien. Wie op zoek is naar iets anders, moet op een nieuwe manier leren kijken. Het zou een intentieverklaring kunnen zijn van kunstenaar Philip Henderickx. Niet alleen getuigen zijn schilderijen en installaties van een eigenzinnige en soms vreemde blik op de dingen, ook vormen het kijken, de uitzichten en de vertes een terugkerend thema in zijn werk. Waar Henderickx in het verleden scherpte nastreefde in zijn surrealistische portretten, tracht hij in deze reeks de essentie van het beeld te vatten in zachtere lijnen. Centraal in de tentoonstelling Les Espaces Autres staat zijn reeks doeken van gezonken schepen uit vorige eeuwen. Deze onvergankelijk gewaande vaartuigen worden als een vloot van vergane glorie gepresenteerd. Maar er lijkt iets te haperen aan hun grandeur: de schilderijen hangen niet recht. Meer zelfs, het lijkt wel alsof ze zich nauwelijks waarneembaar over imaginaire golven bewegen. De Londense kunstenares Samantha Sweeting reageert op de boten van Henderickx met nieuw werk waarin zelfmoord en verdrinking het thema vormen. Sweeting is een interdisciplinaire kunstenares die zich laat inspireren door herinneringen, mythes, vrouwelijke iconografie, sprookjes en folklore. Haar werken zijn hierdoor een samenspel van herkenning en vervreemding, maar maken steeds emoties los. Sweeting interpreteert Des Espaces Autres eerder als psychologische plaatsen waar de isolatie en de droom regeren. Aan het eind van zijn lezing haalt Foucault de boot aan als ‘l’héterotopie par excellence’. De boot is een drijvend stuk ruimte, een plaats zonder plaats die op zichzelf bestaat en afgesloten is maar tegelijkertijd overgeleverd is aan het oneindige van de zee. De boot vaart van haven naar haven, van oever naar oever, van bordeel naar bordeel, tot aan de kolonies. Het schip is sinds de zestiende eeuw voor de Westerse beschaving niet enkel het belangrijkste instrument voor economische ontwikkeling maar vooral: de grootste reserve aan verbeelding. In beschavingen zonder boten drogen de dromen op, neemt spionage de plaats in van avontuur en de politie deze van piraten. The bath tub holds on ocean. De boten zijn terug overgenomen door de zee.