Info

IN PERMANENTIE

Luc Vandervelde
°Leuven, 2 May 1969

One of my immediate artistic goal is to finish my art project “a lost civilization”, with a planned return to Uzbekistan in August/September 2005 to pursue profound research for this project. In Uzbekistan I will meet again with the families I met on my previous visit and I will document how they work, dress, and live their lives. Being there and being an eyewitness, I will enter into the lives of the central Asians and reveal a dramatic, moving human story. Gathering new information for my project will lead to a clear-eyed, authoritative view of contemporary events of daily life in Uzbekistan. On my return I will start to make an experimental ethnographic documentary about my travel, research, and cultural encounters. My artwork will reflect an Uzbekistan in modern times that will take us beyond the common clichés and prejudices about both the Soviet Union and the Muslim World to a much richer and interesting reality.

In addition, I will start the Fine Arts Educational Program “Aurora Borealis” in the town of Moinac (Uzbekistan) together with the non-profit organization “Turkistan Global”. There is a great need for improvements in the educational sphere in Moinac. Unfortunately, the government is not willing to provide the necessary equipment, the new methodologies or any financial support to their educational system. As a consequence, it is very difficult to keep the children interested in education in such a sparse economic condition.  Another concern is to increase the teachers’ motivation in order to provide adequate knowledge to children when their salaries are extremely low. Also due to the current economic conditions there, local inhabitants are losing their own tradition of arts and crafts. The organization “Turkistan Global” will therefore also help the participants to rediscover their creative abilities and cultural identities.
I will try to mediate the disparities of the “third” world from the western world by taking advantage of the opportunities created by the phenomenon “globalization”.
More specifically, I am planning a workshop with the children of Moinac during my stay in Uzbekistan in September. The objective of this workshop is to introduce those children to western art while practicing their English.  I plan to make a big installation with the children of Moinac, inspired on the work of Christo. Why Christo? He is a good example when explaining the concept ‘installation as a media’ and he was born in communist Bulgaria, having a similar background to the Uzbek citizens. The wrapping of objects reflects Christo’s own state of being in the former Soviet Republique, the feeling of cultural isolation, sadness and poverty.  This also reflects the situation of the people of  Moinac.  The objects we will wrap are the rusted boats lying in the desert of Moinac. Moinac town, situated at the old shore of the Aral Sea, has been catastrophically affected by the ecological disaster, “the destruction of the Aral Sea” in what the United Nations Environment Program (UNEP) has termed “One of the most staggering disasters of the Twentieth Century”. The near disappearance of the Aral Sea has had far reaching social, economic, and health consequences for the people of Karakalpakstan and Moinac. Now, the Aral Sea is almost 100 miles away from Moinac and the only thing that remains from it are the boats left behind in a salted, white dessert. This surrealistic landscape is very inspiring for the décor of the installation of my workshop there. With the children we will choose one of the boats lying in the dessert as the object for wrapping. The material that we will use to wrap the boat is the “patchwork blankets” made by the locals and which is an important daily object of the inhabitants, i.e. they use it to sit on, to lie on, and to cover themselves in the cold winter. The idea is that we combine western art and traditional local art with the post-Soviet problem. The installation is rooted in certain context in terms of contemporary and cultural history.

On my return to the USA I will include that workshop in my artwork and prepare all the material for an exhibition planned later on in the museum of Nukus (Uzbekistan).

Project beschrijving: “A Lost Civilization”

In begin 2004 ben ik van start gegaan met het project “A lost civilization”. Het is een sociaal artistiek project dat mijn verblijf in Centraal Azië weergeeft. Voordien had ik  een naïef en idyllisch beeld van deze nieuwe, zogezegde democratieën en in eerste instantie was het niet mijn bedoeling om rond deze gegevens een artistiek project te verwezenlijken. Uiteindelijk zijn het de extreme omstandigheden waarin deze landen verkeren die me zodanig gegrepen hebben dat het project “A lost civilization” is ontstaan.
“A lost civilization” is een weerspiegeling van individuen en hedendaagse maatschappelijke situaties in deze landen die door het verleden zijn gekenmerkt. Het project is een zoektocht naar de dagelijkse problematiek en de kwetsbaarheid van een andere cultuur. Het behandelt de overlevingsdrang van een volk dat tijdens de sovjetbezetting jaren geleefd werd en daardoor gedeeltelijk hun identiteit en gemeenschappelijk doel kwijt raakte. Zijn zij de artificiële creatie van Stalin?  Zo is Oezbekistan onder het Karimov’s regime geëvolueerd naar een dictatoriale politiestaat. De inwoners van Tasjkent noemen hun hoofdstad “Tasjment”; in het Russisch betekent “ment” smeris. Alle oppositie is er monddood gemaakt en de pers staat onder overheidscontrole met als excuus de vrees dat extremistische moslims de macht willen grijpen. “The War on Terror”. Het neo-stalinistisch Oezbekistan is een land met een enorme rijkdom aan mineralen en olie en met een belangrijke strategische ligging in centraal Azië. Maar tegelijkertijd is het een land waar andersdenkenden levend worden gekookt, het dragen van een islamitische baard kan leiden tot arrestatie, waar martelingen wijdverspreid zijn. In het kort, het zijn landen waar de mensenrechten niet al te nauw worden genomen.

Mijn werken reflecteren de geschiedenis, de herinneringen, het lijden en de afstand. “De afstand” is een zeer belangrijk gegeven in mijn werk. Het wordt gecreëerd door het gebruik van beelden die verwijzen naar het verleden. Het benadrukt de afstand tussen mijn westerse ervaring en de ervaring van deze mensen. Tevens ook “de afstand” tussen het heden en de sovjet tijd. Deze beelden zijn gebaseerd op (al dan niet zelf gemaakte) foto’s van lokale bewoners, objecten en landschappen, gecombineerd met symbolische designs die naar een rijk verleden verwijzen. De verzamelde objecten en prenten zijn ook gedeeltelijk geschenken van de bevolking, zoals bijvoorbeeld postkaarten uit Berlijn van een Oezbeeks familielid die lange tijd in het communistische Berlijn verbleef voor de val van de muur. Deze beelden zijn een onrechtstreekse verwijzing naar hun verleden.
De portretten in mijn werken zijn van lokale mensen die ik heb ontmoet tijdens mijn reis. Sommige van die portretten zijn gebaseerd op oude jeugdfoto’s die ik ontving. Deze portretten zijn emotieloos, net alsof ze een geest of een heilige voorstellen, wat weer verwijst naar ‘afstand’. Die jeugdfoto’s hebben een belangrijke symbolische betekenis omdat de oudere generatie steeds verwijst naar dat ‘zorgeloze’ verleden, de sovjettijd.
De reeks tekeningen van de collectie “Essentials for Survival” zijn gebaseerd op Sovjet pamfletten waarop de inlichtingen staan ‘hoe overleeft men verschillende rampen’. De collectie is een weergave van de werkelijke Post-Sovjet tijd en hoe de lokale mensen die beleven.

Ondertussen ben ik een tweede keer teruggekeerd naar Centraal Aziê.  Samen met de “non-profit” organisatie "Global Turkistan" hebben we een “Fine Art” programma "Aurora Borealis" opgestart. Dit project werd opgestart omdat er een zeer grote behoefte is aan verbetering in het onderwijs. Door de huidige economische situatie verliezen de lokale inwoners hun eigen traditie en hun kennis van de plaatselijke kunsten en ambachten. "Global Turkistan” organiseert allerlei workshops om de plaatselijke bevolking hun creatieve capaciteiten en culturele identiteiten te laten herontdekken. Een tweede workshop is gepland in de nabije toekomst.

Luc Vandervelde 2014

In het begin schilderde ik figuratief werk dat sterk beïnvloed was door fotorealisme. De resulterende beelden betekenden meer dan alleen een technisch weergave van de foto die diende als beginnend beeld. De onderwerpen van mijn schilderijen waren in die tijd sociale documenten over mijn verblijf in Centraal-Azië.

De laatste jaren zijn mijn schilderijen persoonlijker geworden en nam ik bewust afstand van het sociaal engagement. Ik bevraagde het beeld en liet het gedeeltelijk links liggen zodat het onderwerp of het narratieve minder belangrijk wordt. Mijn interesse verplaatste zich naar de materiële kant van de schilderkunst. Ik heb altijd al een abstract schilder willen zijn. De geest van de abstract expressionistische beweging heeft me steeds aangetrokken maar zowel street art, afgescheurde affiches en de abstracte taal werden een grote inspiratie. Al deze gegevens spelen nu een prominente rol in mijn werk.

Op dit moment werk ik aan een serie van abstracties met de naam "sites of memory, when memories become a mental abstraction". Deze schilderijen zijn gericht op het materiaal en intuïtie. Werkend met zowel verf als collage, probeer ik de verschillende aspecten van de schilderkunst te benaderen door deze te combineren met mijn gevoelens, mijn interesse, mijn omgeving en de wereld op zich. Door deze verschillende elementen uit mijn dagelijks leven - gevoelens en persoonlijke herinneringen eraan toe te voegen, breng ik mijn bestaan in kaart. De lijnen die leiden van het ene punt naar het andere, kunnen worden gelezen als een kaart, een abstracte route. Werken op vellen papier, canvas of meteen op de muur, snelle krachtige lijnen en vormen, in een bijna onmogelijke poging om de intensiteit van het moment en omgeving vast te leggen. Het gebruik van gerecycleerd en nieuw materiaal, de begrippen herinnering/aandenken, fragmentatie en reconstructie zijn de sleutelfactoren in mijn werk.

De verf heeft in mijn oeuvre zijn prominente rol verloren maar ondanks voel ik me nog steeds een schilder. De manier van werken is nog steeds dezelfde: op een vergelijkbare manier als voorheen bouw ik mijn werk op zoals een figuratief olie schilder. Maar mijn relatie met het werk is heel anders. Het is intenser en minder afstandelijk. Vroeger werkte ik met een duidelijk plan maar nu ondergaat mijn werk een groeiproces. Ik werk steeds aan een aantal schilderijen tegelijker tijd zodat elk schilderij een periode van rust kent die nodig is alvorens te herwerken.

De handeling en de beweging spelen een belangrijke rol in deze werken die zijn gebouwd in verschillende lagen van tape, houtskool, olieverf, codetaal, spray bom en papier. Ik ben me ook bewust van het element toeval waarmee ik op een bewuste manier probeer om te gaan. Het toeval element manifesteert zich vooral in de samenstelling door  het verwijderen van lagen en het creëren van nieuwe.
 

Educational experience

• Interior Architect
• ’Hoger Artistiek Onderwijs’ (artistic school) at the Imelda Institute, Brussels
• Photography (evening classes, 2 year study)
• Art academy ’Rhok’, Brussels
• Intersection, paintings and photography by Ron Rizi (8 week workshop, 2004)
• Museum of Fine Arts, Boston (USA)
• Conservation and restoration of paintings
• at "Acadamie Beeldende Kunsten Anderlecht" (from September 2007 till now), Belgium
• Scholarships and selections
• Scholarship for visual artists (’werkbeurs’), Flemish Government (Belgium), year 2001
• Paintings of the project "Motif in the art" selected by ’Kunst in Huis’ (a Belgian partnership collecting, hiring and selling art), September 2002
• Paintings of the project "In the eye of society…" selected by ’Kunst in Huis’ (a Belgian partnership collecting, hiring and selling art), September 2003
• Scholarship for visual artists (’werkbeurs’), Flemish Government (Belgium), year 2003
• Selected for residency at CAC (contemporary art center) in North Adams (USA) in cooperation with the contemporary art museum Mass Moca, from 5 October till 4 of December
• Scholarship for visual artists (’werkbeurs’), Flemish Government (Belgium), year 2006
• Selected for residency at Obras "centre of Art and Sience" in Portugal, September 2008

Past exhibitions

• "Anomynous drawings Nr8"
• Drawing show in Blütenweiss galery by curator Anke Becker, Christenenstrasse 18-19, haus 5, 10119 Berlin, april 7-10 2008
• "Passie voor het ongrijpbare mens en religie in hedendaagse kunst"
• (Belgium), from 07/10/2006 till 06/01/2008, (Curator Christian Wittebroodt), museum Vlaamse Minderbroeders in St-Truiden, Capucienessenstraat 1.
• Gallery De Buck, Gent (Belgium), from 01/06 till 30/06/2007
• Exhibition of the project "A lost civilization"
• "RIDER project", October 12 – 18 2006, Selected group exhibition at tha art festival d.u.m.b.o. art under the bridge, New York (USA)
• "Making sense in the City", 17-20 december 2006: symposium in collaboration with NTGENT, Firefly, Elektrischer Schnellseher, SMAK, Aprior, De Buck galerij, Argos
• Gallery Geerinck, solo exhibition "A lost civilization", 55 Washington street suite 701 in Brooklyn, NY (USA), November ’05
• Gallery Soo The Visual Art Centre, Minneapolis (USA), November 19 - December 24, 2004. Selected Group exhibition for drawings
• Selected group exhibition "The Shoebox bienniale", Minneapolis (USA), June 12 -August 31, 2004. Curator: Sean Smuda
• Zeitgeist Gallery, Cambridge (USA), August 29 - September 11, 2004
• Gallery Catharina De Vos, Aalst (Belgium), February 15 - March 31, 2004
• Exhibition title: "Indivisibility"
• Gallery Euroclear (Louis Desir), in Dexia bank, 1210 Brussels (Belgium), November 2002
• Gallery Tension (Marie-Claire Hurner), 1000 Brussels (Belgium), June 2002
• Exhibition title: "Motif in the art"
• Art project "100% fun"; in Loft, 1000 Brussels (Belgium).
• Interaction between sound (dj Kibri) and paintings (Lux). August 20 to 30, 2001
• Art project "a living-Room" in collaboration with 5 young contemporary artists, 1000 Brussels (Belgium), March 16 - April 15, 2001
• Group exhibition: Exchange project between Walloon and Flemish artists, Ninove and Lessen (Belgium). Curator J. Vanderschueren, September 1999
• Open studio in cooperation with Cultural Centre Ex-voto, 1000 Brussels (Belgium), November & December 1998
• Gallery Iham, Antwerp (Belgium), October 1996
• Group exhibition for young contemporary artists in Cultural Centre Ex-voto, 1000 Brussels (Belgium), May 1997